|
|
|
|||||
Edoch, jarenlang heb ik me vreselijk geërgerd. Aan die hypocriete regering of EU bijvoorbeeld, die de absurd hoge belasting incasseert en het roken hiermee alleen onmogelijk maakt voor àrme mensen! En aan de sigarettenfabrikant, die zich dociel laat voorschrijven wat hij op zijn pakjes moet zetten, en die met die teksten de daarvoor gevoelige - tot dan toe tevreden - rokers ziek maakt! En in de restaurants, waar de rokershoekjes steeds kleiner worden en zelfs per 1 januari 2008 helemaal verdwijnen. Ook in de cafés... zélfs hier, in Rokersparadijs Frankrijk (ook al is het laatste woord hier nog niet over gesproken!). En omdat ik een gezellig dineetje buiten de deur steeds vaker moest onderbreken om buiten, bibberend, in weer en wind, mijn verslaving te onderhouden! Ben ik nu echt blij dat ik gestopt ben? Op dit moment NEE! Het schrijven valt me moeilijk, ik mis mijn 'denksigaretje', ik mis de handeling, ik mis de drug! Maar ik ben zo sterk... pppfff! Verder viel het de afgelopen maand best mee en heb ik me vaak afgevraagd waarom ik er niet eerder mee gekapt was. Want ja, je krijgt er ook wat voor terug, en dat is RUST. Klinkt misschien vreemd, maar de onrust die ik nu voel door het gemis bij het schrijven, heb ik nog niet ervaren bij de andere dingen die ik doe. De rust die ik bedoel is dat het hebben ván en het zoeken náár die sigaret, het afwegen van de geschikte gelegenheid, het niet meer kunnen ontduiken aan het moment van afleiding, niet meer achter me heen zit. Maar, door het hele huis liggen in allerlei laatjes, vakjes en zakjes nog pakjes - uit Spanje geïmporteerde - Elixir Menthol! |
|||||||