De Grote Klok (9 oktober 2007)

Ik heb er en tijdje omheen gezeild, maar vanaf nu wordt er dus flink geüpdate!
Dit was een waanzinnig druk jaar, met veel gasten, allerlei hoogtepunten en ook een ingrijpend dieptepunt in mijn omgeving. Uit bescherming en piëteit zal ik op dit laatste verder niet ingaan, maar weet, mijn lieve vriendin, dat mijn hart om je bloedt!

Milou en Jiska De hoogtepunten dan maar even op een rijtje. Beide dochters, Dyanne en Franca, waren tegelijk zwanger en zijn inmiddels bevallen van gezonde kindjes. Nog maar een paar jaar geleden dacht ik nooit een 'echte' oma te worden en dan ineens begint het en krijg ik drie kleinkids in nog geen 2 jaar. Natuurlijk mocht ik al een paar jaar genieten van de drie kleinkinderen van Henri, maar eerlijk is eerlijk, de lijn vanuit mijn eigen buik gaat net iets dieper. 'Houden van' is niet discuteerbaar. Ben net terug uit NL en heb ze warm, wollig en bollig in mijn armen mogen houden. Dat gevoel draag ik hier bij me, moet het hier weer even mee doen. Foto's van Jiska en Boy Yann in het album 'En Famille'.

Heb het even uitgerekend, maar al met al ben ik binnen één jaar 6 keer naar NL geweest! Waarvan drie keer met de auto en met Henri, en drie keer vliegen. Dat is behoorlijk onrustig, geloof me, maar voor elke keer was er een goede reden om te gaan.

Kit, Bea en BB bij Rika Begin juni was de gelegenheid mijn moeders 94e verjaardag, zolang ze leeft kan ze op mijn aanwezigheid rekenen op die dag. We gingen met de auto en besloten er een mooie rit van te maken, met een paar gezellige overnachtingen bij de Fermette van Rika en Niko. Rika ken ik via het internet, ze heeft leuke websites en blogs en een leuke babbel. Bij aankomst werden we begroet door haar Bordeauxdog Bea, waarbij ik wel even een stapje terug deed. Maar Bea bleek een schat van een huishond te zijn. Een paar maanden later hoorde ik dat ze haar wilde laten dekken en ineens begonnen de hondenkriebels wakker te worden. Via het net had ik al veel over het karakter van de Bordeauxdog gehoord, maar ben toen zelf ook maar eens op het net gaan surfen. Met als resultaat dat we ergens begin volgend jaar de eigenaars zullen zijn van één van haar puppies.
Voor diepte-informatie en foto's, zie Médoc.

Oma, Franca en BoyYann Toch ook wel een hoogtepunt dit jaar was dat we na zeven jaar de caravan weer hebben gebruikt. Begin september, vlak voordat we naar Nederland zouden afreizen, besloten we het ding voor een kort vakantietje in Argelès sur Mer in te zetten. Hij was toch al schoongemaakt (dank Roland!), nagekeken en verplaatst, het weer was en bleef prachtig, dus gewoon gaan met die banaan. Nou ja, gewoon, na al die jaren vond ik het best wel een beetje eng met die sleurhut door de bergen, dus voor de veiligheid had Henri een route over Carcassonne uitgezet, allemaal Autoroute. Dat kostte ons wel 3 uur extra rijden, dus toen we wisten dat ie het goed deed hebben we op de terugweg de kortste route door de bergen genomen, wat betekende de 17 km lange kloof langs de Aude en over de col bij Quillan, etc. Het wàs eng! Heel eng! Maar het was het allemaal waard.
We hebben enorm genoten die drie dagen, lekker gezwommen in een ijskoude Méditerranée (19 graden! wegens een week lang tramontane), op het strand gelegen, op terrasjes gezeten, over avondmarkten gelopen en Collioure en Port Bou bezocht.
De camping was eenvoudig, schoon en bijna leeg, dus veel ruimte tot onze beschikking. We stonden met ons zessen, (Sander en Els, Evelien, Jook en Henri en ik) in een ruime kring onder de bomen, we aten en kookten samen, gooiden botje bij botje en creëerden zo de lekkerste maaltijden. En al die dagen kwam de temperatuur zelfs 's nachts niet onder de 20 graden!

Jiska, 2 weken oud